Werkplaats voor blijdschap en verbinding

Misverstand: Doedertoe is dus géén winkel! “Daar heeft het niks mee te maken. Er is hier niks te koop. Je komt knutselen of repareren, voor wie wil met wat hulp van ons. Is het klaar, dan mag je het mee naar huis nemen. Voor een kopje koffie mag je 50 cent betalen, het hoeft niet.” Jolanda Bierling zag drie jaar geleden een advertentie op facebook: creatieve vrijwilligers met gouden hart gezocht. Ze was meteen verkocht; ze gaat hier nooit meer weg. “Als er 1 Crea-Bea is, dan ben ik het wel!”

“Bij Doedertoe in de Travertijnstraat is het altijd gezellig. De hartelijke ontvangst vrolijkt je weer op.”

Doedertoe (Werkplaats voor Blijdschap en Verbinding) is een initiatief van Marita Reijtenbagh. Ze delen de ruimte in Vinkhuizen met de fietsenwerkplaats, al net zo gratis. Intussen zijn er zo’n 25 vrijwilligers actief. Ga er een kijkje nemen en je ziet meteen: een Vrolijke Boel. “Er is al genoeg negatiefs in de wereld. Wij willen inzoomen op de positieve dingen. We hebben eigenlijk maar 1 doel: dat iemand hier na een uurtje knutselen, naaien of meubels pimpen weer blij naar huis gaat.” Als er even geen gasten zijn, pakt Jolanda het patroonboek, zoekt een kledingstuk uit en gaat het maken. De lappen stof zijn meestal donaties; pas kwam er een mooi bedrag binnen van de Rotary Club. Voor de nieuwe tak ‘tweedehands meubels pimpen’ werkt Doedertoe graag samen met de buren van Gered Gereedschap.

Heel trendy is nu de ‘Wolly’ of ‘Hooimadam’. Een ronde, oversized theemuts vol schapenwol, die werkt als een traditionele hooikist om voordelig mee te koken. In de winkel al gauw 80 euro, het is een arbeidsintensief ding. Tanja, een andere vrijwilliger, maakt bij de lunch soep (“Ze heeft les gehad bij sterrenrestaurant De Librije!”) en geeft workshops vilten en textiel bewerken. Over Jolanda: “Iemand waar je helemaal op kunt bouwen. Ze helpt je altijd. Het zijn trouwens allemaal zulke schatten!”

Een groep kinderen van de basisschool verderop in de wijk zit aan een lange tafel. Ze mogen van de lerares handenarbeid zelf invulling geven aan de les. Het werd slijm maken van wasmiddel, lijm en een gemeen kleurtje. Is dat niet gevaarlijk dan? Stel je voor dat er iemand flauwvalt? “Welnee, bovendien zijn ze dan weer een ervaring rijker!”

– Dankjewel, Jolanda –

Foto: Reyer Boxem. Tekst: Hans Schrijer

Lees meer verhalen